بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش (بررسی و مقایسه)

عفونت گوش انواع مختلفی دارد و می‌تواند ناشی از یک عفونت حاد در گوش میانی (اوتیت میانی) یا عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی) باشد. در این شرایط، لازم است به سرعت به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با تجویز بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش، قطره گوش و داروهای ضدالتهاب و مسکن، مانع از بروز عوارض شدیدتر شود.

گوش میانی یک فضای پر از هوا بین پرده گوش و گوش داخلی است. شیپور استاش به شکل یک کانال، گوش میانی را به پشت گلو متصل می‌کند. در اصل، فشار هوا را در گوش تنظیم و از تجمع مایع در فضای گوش میانی جلوگیری می‌کند.

زمانی‌که یک ویروس یا باکتری فضای پشت پرده گوش را آلوده می‌کند، عفونت گوش میانی رخ می‌دهد. این مسئله باعث التهاب و تجمع ترشحات و مایعات چرکی می‌شود. درصورتی‌که شیپور استاش نتواند تخلیه مایعات را به خوبی انجام دهد، با علائمی مانند تب، گوش‌درد، خروج مایعات از گوش و کاهش شنوایی مواجه خواهید شد. گوش خارجی، بیرونی‌ترین بخش گوش است و ممکن است به هر دلیلی مانند باقی‌ماندن آب در مجرای گوش پس از شنا و قرار گرفتن در معرض دود سیگار، عفونی شود.

در ادامه به انواع داروهای متداول، به‌خصوص بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش، اشاره خواهیم کرد. اما ابتدا بهتر است با عوارض عدم درمان به موقع عفونت گوش آشنا شوید.

انواع عفونت گوش

عفونت‌های گوش به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: عفونت گوش خارجی، عفونت گوش میانی و عفونت گوش داخلی. هر کدام از این عفونت‌ها محل خاصی از گوش را درگیر می‌کنند و علائم و نشانه‌های مخصوص به خود را دارند.

عفونت گوش خارجی (Otitis Externa):

عفونت گوش خارجی که به آن “گوش شناگر” هم گفته می‌شود، معمولاً در کانال گوش خارجی رخ می‌دهد. لازم به ذکر است که این نوع عفونت معمولاً به علت تماس مکرر با آب یا آسیب به پوست کانال گوش ایجاد می‌شود. علائم و نشانه های آن شامل موارد زیر است:

• درد گوش که با لمس گوش یا حرکت دادن آن بدتر می‌شود
• خارش شدید در داخل گوش
• ترشحات زرد یا سبز از گوش
• کاهش شنوایی
• تورم و قرمزی کانال گوش

عفونت گوش میانی (Otitis Media):

عفونت گوش میانی شایع‌ترین نوع عفونت گوش است و بیشتر در کودکان رخ می‌دهد. این نوع عفونت زمانی رخ می‌دهد، که عفونت (معمولاً ناشی از ویروس‌ها یا باکتری‌ها) به گوش میانی که پشت پرده گوش قرار دارد، سرایت می‌کند. علائم عفونت گوش میانی شامل موارد زیر است:

• درد گوش شدید که ممکن است با گریه و ناراحتی در کودکان همراه باشد
• تب
• کاهش شنوایی
• احساس پری یا فشار در گوش
• ترشحات گوش (در صورت پاره شدن پرده گوش)
• تحریک‌پذیری و بی‌قراری، به‌ویژه در کودکان

عفونت گوش داخلی (Labyrinthitis):

عفونت گوش داخلی یا لابیرنتیت، یک عفونت نادر ولی جدی است که روی گوش داخلی تأثیر می‌گذارد. این عفونت می‌تواند تعادل و شنوایی را تحت تأثیر قرار دهد. علل رایج این نوع عفونت ویروس هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا می باشند. نشانه های عفونت گوش داخلی موارد زیر است:

• سرگیجه شدید که ممکن است با تهوع و استفراغ همراه باشد
• احساس چرخش یا عدم تعادل
• وزوز گوش (Tinnitus)
• کاهش شنوایی
• احساس فشار یا پری در گوش
• اختلال در حرکت چشم‌ها (نیستاگموس)

همانطور که متوجه شدید عفونت‌های گوش هر کدام علائم و عوارض خاص خود را دارند و بسته به محل عفونت، درمان‌های مختلفی نیز نیاز دارند. شناسایی صحیح نوع عفونت گوش و انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که عدم درمان مناسب می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند کاهش دائم شنوایی یا عفونت‌های گسترده‌تر منجر شود.

بیشتر بخوانید: عفونت ریه در کودکان

عوارض عدم درمان به موقع عفونت گوش

اگرچه افراد در هر سنی ممکن است به عفونت گوش مبتلا شوند، اما شیوع آن در میان کودکان بین 6 ماه تا 2 سال بیشتر است. زیرا شیپور استاش آن‌ها کوچکتر و باریک‌تر است. پزشکان معتقدند، اگر به کمک بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش برای درمان اقدام نشود، احتمال بروز عوارض زیر در اثر آسیب به ساختار داخلی گوش وجود دارد:

• کم‌شنوایی. اگر آسیب دائمی به پرده گوش یا سایر ساختارهای گوش میانی وارد شود، ممکن است کم‌شنوایی دائمی رخ دهد.
• تاخیر در تکلم کودکان. اگر شنوایی نوزادان و کودکان نوپا به طور موقت یا دائم دچار اختلال شود، ممکن است برای کسب مهارت‌های گفتاری و اجتماعی دچار تاخیر شوند.
• گسترش عفونت. عفونت‌های درمان‌نشده یا عفونت‌های مقاوم به درمان، می‌توانند به بافت‌های مجاور سرایت کنند.
• پارگی پرده گوش. عفونت مزمن و تجمع چرک در گوش میانی، خطر پارگی پرده گوش را افزایش می‌دهد.

شما همچنین می‌توانید برای دیدن علائم و روش‌های درمان این بیماری به مقاله «علائم و درمان عفونت گوش» مراجعه فرمایید.

برای عفونت گوش چه قرصی بخوریم

انتخاب نوع آنتی‌بیوتیک و اینکه برای عفونت گوش چه قرصی بخوریم یک فرآیند پیچیده است، که به بررسی دقیق چندین عامل بستگی دارد. پزشکان باید این عوامل را به دقت ارزیابی کنند، تا اطمینان حاصل شود که درمان نه تنها مؤثر است، بلکه برای بیمار نیز ایمن است. خوردن قویترین قرص عفونت گوش همیشه جوابگو نیست و لازم است درمان درست انتخاب شود. در زیر به بررسی عوامل اصلی موثر در انتخاب آنتی‌بیوتیک پرداخته می‌شود:

شدت عفونت:

شدت عفونت یکی از مهم‌ترین عواملی است، که تعیین می‌کند آیا آنتی‌بیوتیک ضروری است یا خیر و اگر ضروری است، چه نوعی از آنتی‌بیوتیک باید تجویز شود.

• عفونت خفیف تا متوسط: در موارد خفیف تا متوسط، به ویژه در عفونت‌های ویروسی گوش میانی که ممکن است خود به خود بهبود یابند، پزشک ممکن است توصیه کند که صبر کنید یا از درمان‌های حمایتی مانند قطره گوش استفاده کنید. اگر نیاز به آنتی‌بیوتیک باشد، معمولاً از داروهای خوراکی مانند آموکسی‌سیلین استفاده می‌شود.
• عفونت شدید: در عفونت‌های شدید یا مزمن، به ویژه در مواردی که عفونت باعث تب بالا، درد شدید و علائم سیستمیک شده باشد، از قویترین قرص عفونت گوش یا ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌شود. در موارد خاص، ممکن است نیاز به تزریق آنتی بیوتیک باشد.

سن بیمار:

سن بیمار نقش مهمی در انتخاب نوع آنتی‌بیوتیک دارد، زیرا واکنش بدن به داروها در سنین مختلف متفاوت است.

• کودکان: کودکان، به ویژه نوزادان و خردسالان، نیاز به دوزهای خاص و آنتی‌بیوتیک‌های ایمن دارند. آموکسی‌سیلین به عنوان خط اول درمان در عفونت‌های گوش میانی در کودکان توصیه می‌شود. در کودکان زیر 2 سال، به دلیل خطرات عوارض، درمان زودهنگام با آنتی‌بیوتیک معمولاً ترجیح داده می‌شود.
• بزرگسالان: انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش بزرگسالان براساس شدت عفونت و سابقه بیماری‌های همراه انجام شود. داروهایی مانند آزیترومایسین یا سیپروفلوکساسین ممکن است برای بزرگسالانی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند، توصیه شود.
• سالمندان: در افراد سالمند، عملکرد کلیه و کبد ممکن است تغییر کند، بنابراین نیاز به تنظیم دوز داروها یا انتخاب آنتی‌بیوتیک‌هایی که کمترین خطر را برای این بیماران دارند، وجود دارد.

تاریخچه حساسیت‌های دارویی:

سابقه حساسیت دارویی یکی از مهم‌ترین عواملی است، که باید در انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش قرار گیرد. حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند واکنش‌های شدید و حتی خطرناک ایجاد کند.

• حساسیت به پنی‌سیلین: در بیمارانی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند، از آنتی‌بیوتیک‌های دیگر مانند ماکرولیدها (مثل آزیترومایسین) یا سفالوسپورین‌ها استفاده می‌شود.
• آنافیلاکسی: در موارد حساسیت شدید (مانند آنافیلاکسی)، باید از داروهایی که به گروه پنی‌سیلین یا سفالوسپورین نزدیک هستند اجتناب شود و از آنتی‌بیوتیک‌های دیگر مانند کلیندامایسین یا تتراسایکلین‌ها استفاده شود.

وضعیت سیستم ایمنی بیمار:

وضعیت سیستم ایمنی بیمار نیز یک عامل کلیدی در انتخاب آنتی‌بیوتیک است. بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، HIV یا کسانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، نیاز به درمان‌های قوی‌تر و طولانی‌تر دارند.

• بیماران با سیستم ایمنی ضعیف: توجه داشته باشید که در این بیماران، آنتی‌بیوتیک‌هایی با طیف گسترده‌تر و با دوزهای بالاتر ممکن است تجویز شود تا خطر بروز عفونت‌های پیچیده‌تر و مقاوم به درمان کاهش یابد.
• بیماران سالم: در بیماران سالم، پزشک ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌های استاندارد و با دوزهای معمول استفاده کند، که برای اکثر عفونت‌های گوش کافی است.

اینکه برای عفونت گوش چه قرصی بخوریم باید با توجه به عواملی مانند شدت عفونت، سن بیمار، تاریخچه حساسیت‌های دارویی و وضعیت سیستم ایمنی انجام شود. این ملاحظات به پزشک کمک می‌کند تا بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش بزرگسالان و کودکان را انتخاب کند که هم مؤثر باشد و هم کمترین عوارض جانبی را برای بیمار داشته باشد. تجویز نادرست آنتی‌بیوتیک می‌تواند منجر به مقاومت دارویی، درمان ناکافی و بروز عوارض جانبی جدی شود، بنابراین دقت در انتخاب دارو بسیار حائز اهمیت است.

انواع آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت گوش

همانطورکه ذکر شد، عفونت گوش می‌تواند علائم ناراحت‌کننده‌ای ایجاد کند. معمولا باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفولانزا و موراکسلا کاتارالیس باعث عفونت گوش می‌شوند. در این شرایط، پزشکان آنتی‌بیوتیک‌ها را برای درمان تجویز می‌کنند. زیرا آن‌ها به طور اختصاصی باکتری‌ها را هدف قرار می‌دهند.

اگرچه ویروس‌هایی مانند ویروس سنسیشیال تنفسی و ویروس آنفولانزا نیز می‌توانند خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش دهند. اما برای درمان آن‌ها آنتی‌بیوتیک تجویز نمی‌شود و فقط علائم با داروهای ضدالتهاب کنترل می‌شوند. مگر اینکه ویروس باعث بروز عفونت ثانویه شود و زمینه رشد باکتری‌ها را در گوش فراهم کند. بهترین خط دفاعی در مقابل ویروس‌ها، همان سیستم ایمنی بدن است.

بهتر است بدانید که نحوه انتخاب بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش توسط پزشک، به عوامل مختلفی مانند نوع، شدت و محل عفونت و سن بیمار بستگی دارد. در ادامه به جزئیات رایج‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت گوش اشاره خواهیم کرد تا خودتان متوجه این مسئله شوید، پس با ما همراه باشید.

مطالب مرتبط: بهترین قرص آنتی بیوتیک برای عفونت ریه

آموکسی‌سیلین (آموکسیل)، بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی

آموکسی‌سیلین، به‌عنوان یکی از آنتی‌بیوتیک‌های خانواده پنی‌سیلین، عموما برای بزرگسالان مبتلا به عفونت گوش میانی تجویز می‌شود. این دارو در برابر بیشتر عفونت‌های باکتریایی بسیار مؤثر است و می‌تواند استرپتوکوک پنومونیه و هموفیلوس آنفولانزا را به خوبی مورد هدف قرار دهد.

به‌همین‌دلیل، اغلب گزینه اول برای درمان است و به‌عنوان بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش میانی معروف شده است. از سایر فوائد آن، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معمولا به خوبی توسط ارگان‌های بدن تحمل می‌شود.
• اشکال مختلفی دارویی به‌صورت کپسول، قرص و سوسپانسیون خوراکی دارد.

ازآنجایی‌که عوارض جانبی کمی مانند اسهال، حالت تهوع و استفراغ دارد، به یک درمان راحت و موثر برای بزرگسالان تبدیل شده است البته مطمئنا این عوارض در همه بیماران بروز نمی‌کنند.

آزیترومایسین (زیتروماکس)

اگر به‌دلیل حساسیت دارویی با عوامل دیگر امکان مصرف آموکسی‌سیلین را نداشته باشید. پزشک آزیترومایسین را به‌عنوان آنتی‌بیوتیک جایگزین برای درمان عفونت گوش میانی تجویز می‌کند. مزایای مصرف آزیترومایسین عبارتند از:

• دوره درمانی آن کوتاه‌تر است.
• نحوه مصرف آن آسان است. در واقع نیاز نیست مانند آموکسی‌سیلین سه‌بار در روز از آن استفاه کنید. یکبار در روز خوردن این قرص برای عفونت گوش کافی است.
• در برابر باکتری‌های خاصی که به آنتی‌بیوتیک‌های دیگر مقاوم هستند، موثر است.

از عوارض جانبی احتمالی مصرف این مورد از دارو برای عفونت گوش، می‌توان اسهال و حالت تهوع اشاره کرد.

سفوروکسیم (سفتین)، بهترین آنتی بیوتیک افراد خاص

سفوروکسیم یکی از آنتی‌بیوتیک‌های خانواده سفالوسپورین است. اصولا این قرص برای عفونت گوش در افرادی است که به پنی‌سیلین یا آموکسی‌سیلین حساسیت دارند و از مصرف آزیترومایسین نتایج خوبی دریافت نکرده‌اند. از سایر فواید آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نسبت به آموکسی‌سیلین، در برابر طیف وسیع‌تری از باکتری‌ها موثر است.
• در اشکال دارویی مختلف مانند کپسول، شربت و آمپول موجود است.

ممکن است بعد از مصرف این مورد از آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش، با اسهال یا حالت تهوع مواجه شوید. این عوارض طبیعی هستند و با پایان یافتن دوره درمان، خود‌به‌خود رفع می‌شوند.

سیپروفلوکساسین (ستراکسال)، قرص درمان عفونت گوش خارجی

سیپروفلوکساسین در برابر طیف وسیعی از باکتری‌هایی که باعث عفونت گوش می‌شوند، مؤثر است. اغلب برای درمان عفونت گوش خارجی به شکل قطره گوش تجویز می‌شود. این مسئله استفاده از آن را برای بیماران آسان‌تر کرده است.

ممکن است در زمان استفاده از آن، کمی احساس سوزش، خارش یا ناراحتی گوش کنید یا حتی دچار سردرد شوید. جای نگرانی نیست و جز عوارض دارو محسوب می‌شوند.

سایر داروها برای درمان عفونت گوش

پزشک برای بهبود علائم، معمولا علاوه‌بر آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش، قطره گوش و مسکن نیز تجویز می‌کند. در ادامه به جزئیات هرکدام اشاره خواهیم کرد؛ همچنین شما می‌توانید به منظور مراقبت از عزیزان بیمارتان از خدمت پرستار بیمار در منزل استفاده کنید. به این منظور تنها کافی است از طریق مشاوره تلفنی رایگان با مشاوران ما در تماس باشید.

انواع قطره گوش

قطره‌های گوش که معمولا برای بهبود عفونت گوش، به‌خصوص عفونت گوش خارجی، تجویز می‌شوند در ادامه به صورت خلاصه بیان شده اند اما شما برای اطلاع دقیق نصبت به انواع قطره گوش می‌توانید به مقاله «بهترین قطره برای عفونت گوش» مراجعه فرمایید.

1. هیدروکورتیزون (کورتیزپورین).

   این قطره گوش استروئیدی به کاهش التهاب، خارش و ناراحتی گوش، به ویژه در شرایط عفونت گوش خارجی، کمک زیادی می‌کند. البته ممکن است برای انواع خاصی از عفونت‌های گوش مناسب نباشد. استفاده طولانی‌مدت از آن نیز می‌تواند باعث نازک شدن پوشش داخلی گوش شود. پس خودسرانه آن را مصرف نکنید.

2. کارباماید پراکسید (دبروکس).

   معمولا پزشک این قطره را برای کمک به نرم شدن و شل شدن جرم گوش تجویز می‌کند. این کار نه تنها در پیشگیری از بروز عفونت گوش خارجی موثر است بلکه روند درمان آن را نیز تسریع می‌کند.

اخیرا برای کمک به بیماران و بهبود سریع‌تر، قطره‌هایی با فرمولاسیون ترکیبی موجود شده‌اند. در این محصولات یک آنتی‌بیوتیک با یک داروی ضدالتهاب، به نسبت صحیح مخلوط شده‌اند. به عنوان مثال، می‌توان به قطره گوش حاوی نئومایسین، پلی‌میکسین B و هیدروکورتیزون (Cortisporin Otic) یا قطره گوش حاوی سیپروفلوکساسین و هیدروکورتیزون (Cipro HC) اشاره کرد.

انواع مسکن

این‌ها شامل استامینوفن، ایبوپروفن (ادویل)، ناپروکسن و دیکلوفناک هستند. بدون نسخه در دسترس هستند و به کاهش درد و تب مرتبط با عفونت گوش کمک می‌کنند.

اصولا همراه با بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش تجویز می‌شوند. چراکه قدرت کاهش التهاب داخلی گوش در اثر عفونت را دارند. التهاب پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن در برابر هر نوع عفونت است و باعث بروز درد، تب، قرمزی و خارش می‌شود.

مطمئنا اگر پزشک بتواند التهاب بیش‌ازحد بدن را کنترل کند، علائم بیمار نیز کمی تسکین پیدا می‌کنند. البته لازم است بدانید که مصرف زیاد انواع مسکن با خطرات زیر همراه است:

• بثورات پوستی
• حالت تهوع
• واکنش‌های آلرژیک
• ناراحتی و خونریزی معده
• مشکلات کلیوی

توصیه می‌کنیم مانند دارو برای عفونت گوش، مسکن را نیز تحت نظر پزشک مصرف کنید. معمولا پزشک بعد از تجویز آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش و داروهای دیگر، از شما می‌خواهد که چند هفته بعد برای ویزیت بعدی مراجعه کنید. این کار کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که عفونت گوش کاملا از بین رفته است.

مطالب مرتبط: ارتباط بین عفونت گوش و سردرد

اهمیت تشخیص دقیق عفونت گوش قبل از شروع درمان

توجه داشته باشید که تشخیص صحیح و دقیق عفونت گوش نه تنها برای انتخاب بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش حیاتی است، بلکه می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کرده و به بهبود سریع‌تر بیمار کمک کند. پزشکان با استفاده از روش‌های مختلف تشخیصی مانند اوتوسکوپی، تمپانومتری و آزمایش‌های شنوایی می‌توانند به تشخیص دقیق‌تری دست یابند و درمان مؤثرتری را تجویز کنند.

• جلوگیری از درمان‌های نادرست: تشخیص دقیق به پزشک این امکان را می‌دهد، که نوع دقیق عفونت (ویروسی، باکتریایی یا قارچی) را تعیین کرده و از تجویز نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها که ممکن است منجر به مقاومت دارویی شود، جلوگیری کند.
• پپیشگیری از عوارض: تشخیص به موقع و دقیق می‌تواند از بروز عوارض جدی‌تر مانند کاهش دائم شنوایی، عفونت‌های مزمن گوش یا گسترش عفونت به مناطق دیگر مانند استخوان‌های اطراف گوش (ماستوئیدیت) یا حتی مغز (مننژیت) جلوگیری کند.
• انتخاب درمان مناسب: بسته به نوع عفونت، درمان می‌تواند شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، مسکن‌ها یا حتی جراحی در موارد شدید باشد. تشخیص دقیق امکان انتخاب درمان مناسب را فراهم می‌کند.

بنابراین با تشخیص دقیق و درست پزشک قادر خواهد بود بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش بزرگسالان و کودکان را تجویز کند. برای درمان عفونیت ریه و دیگر قسمت های بدن نیز به همین دلایل تشخیص درست و به موقع اهمیت زیادی دارد. بنابراین در صورت داشتن علائم عفونت ریه، گوش و … در سریع ترین زمان با پزشک مشورت کنید.

ویزیت پزشک در منزل ار خدمات موسسه پرستاری توانبخش

روند درمان و نحوه انتخاب انواع دارو برای عفونت گوش بسیار مهم است. از خوددرمانی پرهیز کنید و برای تشخیص صحیح به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. در این صورت، مطمئن خواهید شد که بهترین آنتی‌بیوتیک برای عفونت گوش را دریافت خواهید کرد و احتمال عود عفونت به حداقل می‌رسد!

موسسه پرستاری توانبخش با بیش از 20 سال سابقه در زمینه پزشکی و پرستاری آماده خدمت رسانی به شما عزیزان در سطح شهر تهران است. برای برخورداری از خدمت ویزیت پزشک عمومی در منزل شما تنها کافی است با شماره‌های موجود در سایت تماس حاصل فرمایید و از طریق مشاوره تلفنی رایگان با مشاوران توانبخش در تماس باشید تا شما را در مسیر بهبودی راهنمایی کنند.