پیشگیری از صدمات با افزایش سن

چگونگی پیشگیری از صدمات با افزایش سن: تغییرات کوچک می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند اگر هرگز به دنبال فیزیوتراپی نبوده‌اید، این همان چیزی است که از دست داده اید، افراد در هر سنی حرکاتی مثل نشستن، برخاستن، کشش و چمباتمه زدن را لازم دارند. سالمندان معمولاً بخش عمده‌ای از این بیماران را در بر میگیرند. و بسیاری از صدمات آن‌ها قابلیت پیشگیری دارند.

پس از بازنشستگی، می‌توانید زمان بیشتری را به تناسب اندام اختصاص دهید. جدای از مزایای بی‌شماری که از یک برنامه ورزشی منظم به دست خواهید آورد، یک امتیاز اضافی هم کاهش آسیب‌های قابل اجتناب است.

فیزیوتراپ‌ها می‌گویند: بدن ما با افزایش سن به طور قابل توجهی تغییر می‌کند. افرادی که وضعیت بدنی ضعیف دارند ممکن است تا 60 سالگی از زندگی نسبتاً سالم بگریزند، اما در دوران بازنشستگی با خطر آسیب‌دیدگی بیشتری روبرو هستند.

فیزیوتراپ‌ها خاطرنشان می‌کنند که بیماران مسن‌تری که معمولاً خم می‌شوند با شانه‌های کمی گرد یا سرشان کمی به جلو خم شده است مستعد مشکلات شانه و چرخش سر دست هستند.

چگونگی پیشگیری از صدمات با افزایش سن

تا زمانی که آن‌ها از نظر فیزیکی قادر به ایستادن مستقیم باشند، بهبود وضعیت پایه آن‌ها به خودی خود می‌تواند از آسیب‌دیدگی جلوگیری کند. یکی دیگر از عوارض جانبی سالمندی شامل از دست دادن توده عضلانی است. برای پیشگیری از صدمات با افزایش سن آن‌ها را تقویت کنید.

درگیر شدن در تمرینات قدرتی، مانند تمرینات با وزنه سنگین در باشگاه، می‌تواند برخی از نتایج نامطلوب کاهش توده عضلانی، از دست دادن دیسک‌های عضلانی اسکلتی ستون فقرات را از بین ببرد.

پزشکان ورزش ساده‌ای را پیشنهاد می‌کنند که سالمندان سالم می‌توانند آنرا در خانه امتحان کنند تا از کاهش قدرت عضلانی جلوگیری کنند: روی یک صندلی پشتی سخت بنشینید، بلند شوید و دوباره بنشینید. تا 30 بار پشت سر هم بدون استفاده از دست یا استراحت تمرین کنید. “شما ران‌های خود را تقویت می‌کنید و به تعادل خود نیز کمک می‌کنید.”

حتی اگر حالت چهار دست و پا قدرت عضلانی خود را حفظ کنید، با بالا رفتن سن، خطر افتادن می‌تواند به عنوان یک تهدید عمده باشد. بیش از یک نفر از هر سه نفر 65 ساله و بالاتر هر ساله به شکل خطرناکی به زمین می‌خورند.

فیزیوتراپیست‌ها می‌گویند: “زمین خوردن شایع‌ترین علت آسیب‌دیدگی در افراد بالای 65 سال است.” از دلایل آسیب‌دیدگی از دست دادن توده عضلانی، کاهش بینایی و تعادل، استفاده از داروهایی که می‌تواند باعث خستگی یا خستگی و کاهش آب بدن یا تغذیه ناکافی شود، بیان می‌کنند.

فیزیوتراپیست‌ها برای به حداکثر رساندن پیشگیری، سالمندان را تشویق می‌کنند تا خطر احتمالی را پیش‌بینی کنند. بررسی زمین خوردن‌ها در سال گذشته و شرایط چگونگی این حوادث، نقطه شروع خوبی برای شناسایی راه‌حل‌های پیشگیری را فراهم می‌کند.

مصرف بیش از سه دارو، به ویژه آرام‌بخش‌ها و داروهای ضد‌افسردگی، خطر زمین‌خوردگی سالمندان را افزایش می‌دهد. لازم است بدانید هر چه داروهای بیشتری مصرف کنید، با عوارض جانبی بیشتر آن‌ها مواجه خواهید شد. ”پزشک شما باید از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع شود”، از جمله داروهای تجویز شده توسط دکتر قلب و سایر اطبا.

از آنجایی که بیشتر زمین خوردن‌ها در خانه اتفاق می‌افتد، از قبل فکر کنید و خطرات را از بین ببرید. تشک‌های ضد لغزش را در دوش و حمام قرار دهید. فرش‌های نازک جمع‌شو، روفرشی‌ها و از هم‌ریختگی وسایل در مسیر سالمندان پرهیز کنید. از چراغ‌های زیاد در شب استفاده کنید. اگر مشکل احتمالی شدید را حس کردید، فورا آن را برطرف کنید. به عنوان مثال، یخچال‌هایی که یخ‌ساز یا آبریز در آن‌ها تعبیه شده، ممکن است نشت کنند و زمین لغزنده ایجاد کنند. برطرف کردن این خطر را انجام دهید. فقط یک قطره یخ ذوب شده یا مایع سرریز شده لازم است تا خطری ایجاد کند.

علاوه بر کاهش خطر، از بین بردن خطرات مزیت دیگری نیز دارد: آرامش خاطر. نگرانی در مورد افتادن سالمند را کمتر می‌کند تا تحرک آن‌ها را بدون خطر افزایش دهید.

اگر سالمندان دچار ترس شوند‌‌، حرکت را متوقف خواهند کرد. در این موارد از کمک مراقب توانبخش که در کنار شماست تا این اوضاع بدتر نشود.

در زمان بازنشستگی، می‌توانید وقت بیشتری برای تناسب اندام اختصاص دهید. یا به مطالعه مقالات پیشگیری از صدمات با افزایش سن در http://hopkinsmedicine.org بپردازید.